ÖZET
Çağımızın kişilik yapılanması olarak bilinen “narsisizm” Yunan mitolojisinden sudaki yansımasını gören ve bu yansımasına yani kendisine aşık olan ve bir ömür boyu ulaşamayacağı bu aşkın peşinde aşkını (kendisini) izleyerek ömrünü tüketen Narkissos’dan gelmektedir. Narkissos bu imkansız aşkına ulaşma isteğiyle sudaki görüntüsüne sarılır ve suya düşüp boğularak hayatını kaybeder (İlkay, 2002). Narsistik kavramı mitolojik olarak bu hikayeye dayanmaktadır. Narsisizm normal ve patolojik düzey olarak ayrılmaktadır. Normal narsisizm; bireyin kendine verdiği değer ve özgüveninin hiçbir kuşku duyulmaksızın olabildiğine yüksekte bulunması ve başkaları tarafından gelen eleştiri yada olumlu/olumsuz etkilerin kişinin özgüvenini olumsuz yönde etkileme gücünün en aza indirildiği durumdur (Rozenblatt, 2002). Patalojik narsisizm; bireyin kendinden tamamen emin ve başkalarının düşüncelerini önemsemez bir tavrının altında içsel süreçte tamamen başkalarının düşünceleriyle beslenmeye açık oluşudur (Kernberg, 1975). Narsistik kişilik bozukluğu; bireyin kendisini aşırı önemli ve değerli bulmasıyla birlikte aşırı beğenilme arzusu ve empati (eşduyum) yapmaktaki yoksunluğuyla ortaya çıkan kişilik yapısıdır (Kohut, 1977). Narsisizmin anlaşılması konusunda en büyük katkı psikanalitik teorilerden Nesne İlişkileri ve Kendilik Kuramı tarafından sağlanırken, bozukluğun günümüzdeki önemini 1980 yılında yayımlanan DSM-III sağlamıştır (Ozan ve ark., 1980). Narsisizmle ilgili buğüne kadar yapılan birçok araştırma ve bu araştırmalara zemin hazırlayan ölçümlenmeler mevcuttur. Bu araştırmalar, dinamik yönelimli Projektif Testlerle yapılan araştırmalar ve betimleyici yönelimli Objektif Testlerle yapılan araştırmalar mevcuttur. Bu yazı narsisizimin ilk ortaya çıktığı süreç içinden günümüze kadarki gelişim sürecini en dikkat çekici bulgular temelinde ele almayı amaçlamaktadır.
Anahtar Sözcükler: Narsistik, Normal narsisizm, Patalojik narsisizm, Narsistik kişilik bozukluğu, Narsisizmin Ölçümlenmesi, Narsisizmle İlgili Yapılan Araştırmalar.